Vai por aí 7.09.2012

L6 | SANTIAGO | Viernes, 7 de septiembre del 2012 | La Voz de Galicia Había unha vez, ou quizais dúas, unha tristura. A xente é feliz máis ou menos do mesmo xeito, pero cada quen está triste á súa maneira. Por iso hai máis cancións sobre a tristeza que... More

L6 | SANTIAGO | Viernes, 7 de septiembre del 2012 | La Voz de Galicia Había unha vez, ou quizais dúas, unha tristura. A xente é feliz máis ou menos do mesmo xeito, pero cada quen está triste á súa maneira. Por iso hai máis cancións sobre a tristeza que sobre a felicidade, porque a primeira é normal e a segunda é unha cousa louca, extraordinaria e, como todo o bo, narcotizante. A tristeza, todo hai que dicilo, non está de moda. Ata agora ía levando canda ela esa fama romántica, o aire de pianista polaco atrapado pola humidade centroeuropea. Ata agora a tristeza era vintage e podías poñela máis como un traxe de corte elegante que como un mal do ánimo. Era un asunto de poetas reconcentrados en si mesmos ou de melancólicos con poucas ganas de pasar por enfermos. Tamén podía ser entendida como un escudo para xente con poucas ganas de ser molestada, xente necesitada dun refuxio contra tantos cansazos como ofrece a vida. A tristura era como un non facer. A alegría pide demasiada devo Less