Ακούω το σώμα σου [ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς ]

Ακούω το σώμα σου… [ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν…] Olga Merrill Spiritual Lucca Δ ιάλεξαν να καθίσουν στην ευρύχωρη βεράντα. Η θέα της πόλης από τούτο το σημείο σχεδόν σου έκοβε την ανάσα. Μπορούσε κανείς να διακρίνει σχεδόν τα... More

Ακούω το σώμα σου… [ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν…] Olga Merrill Spiritual Lucca Δ ιάλεξαν να καθίσουν στην ευρύχωρη βεράντα. Η θέα της πόλης από τούτο το σημείο σχεδόν σου έκοβε την ανάσα. Μπορούσε κανείς να διακρίνει σχεδόν τα πάντα. Κάτω απ’τα πόδια τους απλωνόταν όμορφο και γραφικό το Μικρολίμανο. Μπροστά και πέρα η θάλασσα… αριστερά, στο βάθος και προς βορρά ο ιερός βράχος που είχε μια μελαγχολική όψη όπως σχεδόν όλα το μουντό αυτό πρωινό. «Δεν μπορεί κανείς να αποφύγει την κοινότοπη παρατήρηση πως δεν συνηθίζεται η ομορφιά», ξεκίνησε να λέει ενώ ο οικοδεσπότης του άφηνε στο τραπέζι ένα δίσκο με δυο μεγάλες κούπες καφέ και ένα πιάτο με κρουασάν. «Μα είναι η αλήθεια», αποκρίθηκε. «Κάθε φορά που κάθομαι στην καρέκλα και χάνομαι στη θέα όλων αυτών που απλώνονται εμπρός μου, κάποια παρόμοια σκέψη έχω στο νου» Ήπιε μια γουλιά καφέ. Ο φίλος του ήθελε να συμμετάσχει σε τούτη τη συζήτηση όμως απρόθυμα. Εκείνα που τον απασχολούσαν πια περισσότερο ήταν τα πνευματι Less