PÍRAMO E TISBE

PÍRAMO E TISBE OVIDIO, Metamorfosis, IV, vv. 55-165 PÍRAMO E TISBE. Píramo e Tisbe, moi bo mozo el, ela a rapaza máis fermosa de todas as de Oriente, vivían en casas veciñas onde contan que Semíramis cinguiu con muros de adobe a prominente cidade. A... More

PÍRAMO E TISBE OVIDIO, Metamorfosis, IV, vv. 55-165 PÍRAMO E TISBE. Píramo e Tisbe, moi bo mozo el, ela a rapaza máis fermosa de todas as de Oriente, vivían en casas veciñas onde contan que Semíramis cinguiu con muros de adobe a prominente cidade. A veciñanza fixo que se coñecesen e se achegasen entre eles, o amor creceu co tempo. A eles gustaríalles xuntarse por lei pero prohibíronllo os país; non puideron apagar o lume que ardía por igual nos dous corazóns cativos. Non teñen ningún confidente; falan por acenos e sinais, e canto máis se oculta máis arde o lume. Había una fenda na parede medianeira das dúas casas, que era un defecto de construción; este defecto, pese ós moitos anos, pasara desapercibido a todos, (¡que non descubre o amor!): “vístela vós primeiro, amantes, e fixéstela camiño da vosa palabra e así, cada día, cruzaban seguros os vosos cariños nun tenue murmurio”. Moitas veces, cando, dunha e outra parte da parede, cada un deles percibira o alento dos seus labios, di Less