ORFEO E EURÍDICE .
Ovidio,Metamorfosis X,
1-85
ORFEO E EURÍDICE
(Ovidio, Metamorfosis, X, 1-85)
Desde alí polo ceo inmenso, cuberto cunha capa azafranada,
voa Himeneo 1
e encamíñase ó territorio dos Cicóns,
en van o chama a voz de Orfeo.
Presenciou a...
More
ORFEO E EURÍDICE .
Ovidio,Metamorfosis X,
1-85
ORFEO E EURÍDICE
(Ovidio, Metamorfosis, X, 1-85)
Desde alí polo ceo inmenso, cuberto cunha capa azafranada,
voa Himeneo 1
e encamíñase ó territorio dos Cicóns,
en van o chama a voz de Orfeo.
Presenciou a cerimonia nupcial,
pero non levou palabras solemnes, nin cara de ledicia, nin bos presaxios;
mesmo o facho, que tiña na man, foi só faíscas de fume lacrimoso
e non houbo xeito, nin por moito abanala, de que a chama prendese.
O desenlace foi máis grave co augurio.
Pois mentres a noiva
corre polo prado seguida dun séquito de náiades2
morre polo picadura dunha serpe no nocello.
E despois de chorala o poeta rodopeo3
no mundo
dos vivos, para probar tamén el mesmo as sombras,
ousou descender pola porta do Ténaro4
ata a Estixia5
,
e entre ingrávidos espíritos e espectros xa sepultados
chegou ante Perséfone6
e o rei que domina o inhóspito imperio
das sombras, e pulsando as cordas a lira
canta: “ Ó, divindades do mundo escuro
a onde vimos caer
Less